امروز صبح زود ،پشت میز تحریرم نشستم و دفتر برنامهریزی هفتگیام را باز کردم.
به روال تمام صبحهای جمعههای گذشته.
شروع به نوشتن برنامه هفتگی کردم.
برای هر روز هفته هر هفت روز.
چه برنامه غذایی داشته باشم ،چه خریدهای بکنم.
چه ساعتی پیادهروی کنم و تمرینهای ورزشیام را داشته باشم.
در جلسههای مدرسه چه برنامهای داشته باشم و چه مباحثی را تدریس کنم.
با کدام دوستان تماس تلفنی داشته باشم و از احوالشان جویا شوم.
و با چه کسانی دیدار و گفتگو داشته باشم.
چه تعداد کوکی و شیرینی و چه طعمهایی آماده کنم .
موضوع نقاشی هفتهام چه باشد و چه ساعتهایی به کارهای هنری اختصاص دهم .
چند صفحه کتاب بخوانم و در باره چه موضوعاتی بنویسم .
طبق روال معمول از شنبه صبح شروع کردم و نوشتم صفحه به صفحه و روز به روز .
اما انگار خودکارم امروز با من راه نمیآمد نمیدانم احساس میکردم دلخور هست از چیزی .
یا شاید دلش میخواست چیزهای دیگری بنویسد .
دل به دلش دادم و گفتم :تو بگو از چه بنویسم من امروز ؟
لبخندش را دیدم که بر چهره کاغذ دفترم نقش بست و در گوشم ندایی به آرامی نجوا کرد از خودت ،برای خودت
این هفته را تمام هفت روزش را با عشق بنویس ،عشق به خودت . همین کافی است .
نگران برنامهها نباش ،آنها راه خود را زمان و مکان خود را در سایه این عشق پیدا میکنند و جلو میروند .
و من نوشتم .
هفت شعار برای هفت روز هفته
سفری کوچک برای عشق به خود.
شنبه: من الویت زندگی خود هستم .
شروع هفتهام با این باور باشد که سزاوار بهترینها هستم .
خودم را در لیست الویتهایم قرار میدهم ،نه از روی خودخواهی بلکه از روی احترام به خود.
با خودم مهربانتر از همیشه خواهم بود ،بدون قید و شرط .
شاید امروز به نظر خودم کار مفیدی انجام نداده باشم ،شاید به کسی کمکی هم نکرده باشم
ولی من باز هم ارزشمندم .
یکشنبه : استراحت حق منه .نه جایزه من .
بدن و ذهن من به آرامش نیاز دارند.
امروز را با حس ارامش و بدون عذاب وجدان برای استراحت میگذرانم و میدانم این سکوت و تنارامی بخشی از رشد من خواهد بود.
دوشنبه:من اجازه دارم نه بگویم .
نه گفتن با احترام شعار امروز من هست.
من میدانم مسِئول احساسات همه نیستم .
نه گفتن گاهی زیباترین شکل دوست داشتن خودمه.
نه گفتن یعنی بله گفتن به صداقت و آسودگی خیال .
سهشنبه:من کمالگرا نیستم بلکه در مسیر رشد و پیشرفت حرکت میکنم
پس اگر همیشه به نتیجه دلخواه نرسم یا اگر همه کارها طبق برنامه پیش نرود از دست خودم نمیرنجم .
اشتباه کردم ،اشکالی ندارد .
من در حال حرکت هستم و این مهم هست .
امروز اگر رنجشی در درونم دارم آن را بدون قضاوت مینویسم و بعد پاک میکنم ،همین .
اگر خشم دارم آن را خشم مهربان میدانم و نشانه و تآکیدی بر لزوم مراقبت بیشتر از خودم .
من امروز خودم را بابت تمام تلاشهایم تحسین خواهم کرد .
چهارشنبه:امروز روز رهایی از نیاز به تایید دیگران هست .
ارزش من وابسته به نگاه اطرافیانم نیست .
من با مهربانی با خودم حرف میزنم درست مثل وقتیکه با کسی که دوستش دارم و برایم بسیار عزیز هست صحبت میکنم.
امروز برای خودم و فقط برای خودم کاری انجام خواهم داد .
شاید هدیهای بخرم و یا خودم را به گردشی دوستانه و صرف فنجانی نوشیدنی مطبوع در کافهای زیبا دعوت کنم.
امروز خودم را به خاطر بودنم ،به خاطر همراه بودنم تحسین میکنم.
پنجشنبه:کوچکترین قدم هم قدمه .مهم نیست امروز چند قدم برداشتم .
مهم نیست امروز دستاوردی نداشتم .
امروز از خود قدردانی خواهم کرد به پاس سالها همراهی صادقانه .
امروز خود را یک انسان کامل میبینم با تمام نقاط قوت و ضعفش .
امروز خود را یک انسان دوست داشتنی میدانم از نگاه خودم نه فقط یک انسان مفید در نگاه دیگران .
امروز خودم را به خاطر بودنم تحسین میکنم .
حتی به خاطر یک لبخند زیبا در آیینه .
جمعه:من سزاوار عشق و آرامش و شادی هستم .
امروز روز مراقبه و سکوت و نیایش هست .
من امروز همان آگاهی مطلق و نظارهگر هوشیارم .
من باور دارم مراقبت از خود یک نیاز نیست بلکه حق طبیعی من هست.
و هفته را با این باور تمام میکنم که لایق بهترینهای زندگی هستم .
با تمام زیباییهایش.
نه در آینده که همین حالا ،همین لحظه اکنون .
من به خودم یادآور میشوم که : اینجا هستم برای تو ،برای همیشه .
من این هفته را با عشق ورزیدن به خودم با مهربون بودن با خودم شروع خواهم کرد و حتما با لبخند رضایت تمامش میکنم .
من هر روز هفته به خودم یادآوری خواهم کرد که الویت زندگی خودم هستم و سزاوار آرامش و رسیدگی .
من در طول این هفته حتما با دیگران هم همراه خواهم بود به دیگران کمک هم خواهم کرد ولی نه برای تأیید شدن
بلکه چون عشق درونم جاری است و چونکه من هم سزاوار محبت هستم .
و حالا دوست خوب من می خواهی با من همراه شوی
در هفت روز هفته با هفت شعار برای عشق به خود .
حاضری هر روز یک قدم کوچک برای احترام به خودمون برداریم ؟
نظرت را برایم بنویس.
2 پاسخ
عالی بود.
هفت روز هفتهتان در احترام به خودتان پربرکتتر از آنچه نوشتید.
بسیار عالی بود . نوشتاری دلنشین و صمیمی و در عین حال حاوی نکات آموزشی خوب به خصوص برای افرادی که کمالگرا هستند . سپاس