مریم مشایخی

چند روز قبل ملاقاتی دوستانه داشتم . ناهار را با یکی از دوستانی قدیمی در رستورانی دنج و زیبا در درکه صرف کردم . مهری

9 صبح روز جمعه 27 دسامبر خیابان دنفورث ، تورنتو ای وای اتوبوس را از دست دادم . آخرین قدم‌های پرشتاب من با رد آخرین

مامان ، مامان با تکان‌های شدید دستی که به شانه‌ام می زد از جا پریدم و صاف روی تخت نشستم . _خواب بد می دیدی

خوب می خواهم با این اعتراف شروع کنم که در دوران بچگی و نوجوانی از شغل معلمی بیزار بودم. برخلاف بیشتر بچه ها که وقتی

گور بابای انگیزه شاید به نظر جمله بی ادبانه‌ای باشد یا عجیب یا شاید هم مسخره . ولی باور کنید واقعیت است . اگر بخواهیم

خوب می خواهم از اینجا شروع کنم که اشنا شدن با اقای شاهین کلانتری و شرکت در دوره های نویسندگی ایشان چقدر به من اموخت