نوشته های من

مامان ، مامان با تکان‌های شدید دستی که به شانه‌ام می زد از جا پریدم و صاف روی تخت نشستم . _خواب بد می دیدی

خوب می خواهم با این اعتراف شروع کنم که در دوران بچگی و نوجوانی از شغل معلمی بیزار بودم. برخلاف بیشتر بچه ها که وقتی

خوب می خواهم از اینجا شروع کنم که اشنا شدن با اقای شاهین کلانتری و شرکت در دوره های نویسندگی ایشان چقدر به من اموخت

_من همینم که هستم . _اخه چرا لجبازی می کنی ، تغییر یه عادت بد اینقدر سخته ؟ _ای داد بی داد . بابا یه

چند روز پیش یه جلسه تدریس خصوصی با یکی از بچه های سال دواردهم مدرسه داشتم . قرار بود یه جمع بندی روی نکات کنکوری

تو اخرین جلسه کلاس حضوری نویسندگی قبل از تعطیلات سال نو شاهین کلانتری بحث بر سر عدد ۳ و اهمیت ان در ادبیات بود .

تا حالا به این فکر کردین که هر کلمه چقدر حرف برای گفتن داره اصلأ شده وقت بزارین و پای درد و دلشون بشینین .

رویا هایم انقدر بزرگ و بی در و پیکر هستند که در انها گم می شوم همین .

تا حالا به این فکر کردید که یه وقت هایی تنها ماندن با خودمون ،مواجه شدن با ادم درونی مون چقدر سخت و حتی وحشتناکه.

ترس قابل انکار نیست قبول دارید ؟ همه می ترسند و معمولأ از خیلی چیزها ترسیدن نه تنها عادی که کاملأ منطقی است. ما برای